Në shërbimin e onkohematologjisë pacientët e vegjël që trajtohen për anemi kronike të moderuar ose të thellë, siç është drepanocitoza, talasemia major apo kombinimi i të dyjave nuk mungojnë çdo ditë.
Por Manika Kreka mjeke onkohematologe që ju kujdeset për ta, thotë se shifrat e pacientëve të rinj kanë ardhur në rënie drastike krahasuar me dy dekada më parë.
“Kur unë kam filluar punën 20 vjet më parë, numri i fëmijëve me anemi që do e vuanin këtë sëmundje gjithë jetën në shifra që numëroheshin në 300 apo 400 që vinin këtu, sot kjo shifër është më e vogël si pasojë e lindjeve me pak, sepse njerëzit e dinë stadin e tyre. Vitin e kaluar ne kemi të regjistruar një fëmijë me talasemi major që shpresojmë të ketë një shërim final me transplant jashtë Shqipërie, ndërsa fëmijë me talasodrepanocitozë janë 5, ndërsa deri tani nuk kemi asnjë”, thotë Manika Kreka, onkohematologe.
Këto anemi të lindura trashëgohen nga prindër bartës, në 25% rasteve, ndaj për mjeken parandalimi është thelbësor, dhe ai nis nga analizat bazike, për të kuptuar më tej nëse një grua apo burrë janë apo jo bartëse.
“Në qoftë se analiza e gjakut e thjeshta tregon se ka rënie të hemoglobinës dhe të disa indekseve të rruazës së kuqe, një analizë e thelluar që është elektroforeza e hemoglobinës e matur nëpërmjet gjakut tregon që kjo nënë apo dhe babai është bartës i këtij defekti. Pastaj nëse të dy e kanë bëhet një analizë tjetër që është amniocentez kur nëna është shtatzënë, kuptohet nëse fëmija do jetë bartës ose i sëmurë”, shprehet mjekja.
Ndryshe nga vite më parë, harta e fëmijëve me anemi të lindura, është e shpërndarë në të gjithë Shqipërinë, ndaj edhe çdo çift i ri përpara se të mendojë të konceptojë një shtatzëni do të duhet të ketë njohuri mbi gjenet e tyre për të pasur pasardhës të shëndetshëm.
