Izraeli i gatshëm të kalojë në fazën e dytë (dhe më të vështirë) të luftës duke zgjeruar operacionet në jug, ku shumica e civilëve janë strehuar dhe nga ku nuk ka dalje shpëtimi.
I vendosur për të shpërfillur rekomandimet miqësore të amerikanëve dhe presionin e komunitetit ndërkombëtar, Izraeli shfaqet për të përfunduar “punën”, duke zgjeruar gradualisht operacionin për shfarosjen e Hamasit në të gjithë Rripin e Gazës.
Pastrimi i një pjese të veriut të Gazës dëshmoi se Hamasi pavarësisht humbjeve po rrëshqet si ngjala, duke lëvizur pengjet dhe arsenalin e tij, duke i detyruar kështu izraelitët, nëse nuk ka marrëveshje për lirimin e pengjeve, të vazhdojnë operacionin në jug.
Një sipërmarrje që tani jo vetëm mbart rrezikun e shumëfishimit të viktimave mes civilëve, por vendos në tavolinë çështjen kryesore të fatit të qindra mijëra banorëve të Gazës që kanë kërkuar siguri në jug dhe nuk do të kenë më asnjë rrugë shpëtimi për në shmangni operacionet ushtarake përveç një eksodi masiv nga Gaza.
I gjithë komuniteti ndërkombëtar ka deklaruar se shpërngulja e palestinezëve nga Gaza nuk do të pranohet – në fakt Egjipti ka paralajmëruar se nuk do të hapë kufijtë për palestinezët që të gjejnë strehim atje, pasi të gjithë kanë frikë se një Nakba e re (ekstradimi i dhunshëm i 700,000 palestinezë në 1948) do të shkaktojë një reagim të fortë arab, shpërthimin e Bregut Perëndimor dhe varrosjen e çdo perspektive të një zgjidhjeje palestineze të bazuar në dy shtetet në kufirin e vitit 1967. Një vakum i rrezikshëm.
Dhe ndërsa deklaratat e Netanyahut se IDF do të qëndronte për një kohë të pacaktuar në Rripin e Gazës u përpoqën të ripërsëriteshin, të enjten edhe presidenti më i moderuar i Izraelit, Isaac Herzog, tha se një forcë shumë e fortë do të duhej të qëndronte në Gaza për të parandaluar Hamasin nga rigrupimi, duke shtuar se Izraeli “nuk mund të lërë një vakum” dhe qeveria izraelite po diskuton “ide se si të qeverisë enklavën dhe çfarë mekanizmi do të marrë përsipër”.
Pak më herët Presidenti Biden kishte paralajmëruar Izraelin duke deklaruar se i tha Netanyahut“të shmangte gabimin e madh të pushtimit të Gazës” dhe se zgjidhja e vetme është ajo e dy shteteve. Por presidenti amerikan, i pyetur se kur duhet të përfundojë lufta, u përgjigj “kur Hamasi të mos ketë më aftësinë për të shkaktuar goditje kundër Izraelit si ajo e 7 tetorit”, një mesazh që Izraeli e merr si një dritë jeshile për vazhdimësinë e biznesit.
IDF ka bërë hapa të rëndësishëm në neutralizimin e infrastrukturës së Hamasit, por nuk ka arritur qëllimet më të rëndësishme: lirimin e pengjeve, eliminimin fizik të udhëheqjes operacionale të Hamasit dhe neutralizimin e arsenalit të tij, i cili do të ndihmonte në krijimin e kornizës për Një ditë më pas ai do të garantojë se Izraeli nuk do të kërcënohet më nga territori i Gazës.
Duke pasur sukses pas një operacioni të mundimshëm dhe të rëndë të humbjeve civile për të kontrolluar një pjesë të madhe të Gazës Veriore dhe objektiva emblematike si Parlamenti (i cili natyrisht ishte joaktiv) por edhe Spitali Al Shifa, Izraeli po përballet me sfidën e re të zgjerimit të operacionit në Jugu, i cili duket se është një rrugë njëkahëshe dhe mund të pezullohej vetëm një marrëveshje për pengjet…
Ky operacion krijon, përveç atyre diplomatike, një sërë sfidash në planin ushtarak. Do të nevojiten forca të shumta për të kontrolluar një zonë kaq të madhe dhe do të testojnë aftësitë logjistike të IDF për të ruajtur zinxhirin e transportit të furnizimit dhe municionit nga Veriu në Jug. Në të njëjtën kohë, IDF do të përballet me rezistencë shumë më të madhe nga forcat e Hamasit që janë arratisur në Gazën jugore.
Kapja e një pjese të Gazës Veriore ka zbuluar tunele të fshehura dhe armë të konsiderueshme të ruajtura edhe në infrastrukturën civile, si spitali Al Shifa, ku Hamasi përdorte pacientë dhe civilë që kishin kërkuar mbrojtje atje si mburoja njerëzore.
Megjithatë, as civilët dhe as armët e rënda të Hamasit nuk janë zbuluar, duke konfirmuar kështu frikën se organizata ka ende një rrjet të madh trafiku nën hundën e izraelitëve për të shpëtuar kapacitete të mjaftueshme ushtarake për t’i shkaktuar Izraelit edhe goditje të vogla.
Ministri izraelit i Mbrojtjes Yoav Gallat tha se Izraeli “po kalonte në fazën tjetër të luftës” pa specifikuar nëse ai donte të zgjeronte operacionin në jug, ndërsa të enjten IDF u bëri thirrje civilëve të largoheshin nga Khan Yunis. Rreth zonës së Khan Younis është përqendruar një pjesë e madhe e civilëve të zhvendosur nga Gaza Veriore dhe një zgjerim i operacionit ushtarak izraelit padyshim që do të çojë në viktima të rënda civile, si dhe një përkeqësim të krizës humanitare. Dhe sigurisht nuk ka asnjë garanci që në këtë ndjekje kilometër pas kilometër Izraeli do të jetë në gjendje të gjejë pengjet të gjallë.
Hezbollah
Ndërsa luftimet në Gaza vazhdojnë, është domethënëse që Hezbollahu, me udhëzime nga Irani, siç zbulohet nga Reuters, nuk tregon asnjë qëllim për t’u përfshirë në mënyrë aktive në konflikt, vetëm duke kujtuar praninë e tij me sulme sporadike me raketa dhe mortaja antitank kundër Izraelit. . Gjithashtu Houthi nga Jemeni kanë lëshuar një numër të vogël raketash që neutralizohen ose nga anijet amerikane që patrullojnë Detin e Kuq ose nga vetë Izraeli. Amerikanët kanë goditur objektivat iraniane në Siri dhe Irak në përgjigje të sulmeve ndaj forcave amerikane në terren. Pavarësisht ekuilibrave delikate dhe të brishta, deri më tani nuk ka shenja të dukshme të përshkallëzimit dhe përhapjes së krizës.
Amerikanët, duke parë ngërçin që po krijohet dhe pamundësinë për të zbutur reagimet izraelite, angazhohen në një përpjekje të re diplomatike me synimin për të çliruar pengjet, por edhe për të shmangur përhapjen e krizës.
Misionin e ka marrë përsipër i dërguari special i Shtëpisë së Bardhë, Brett McGurg turne në Bregun Perëndimor, Izrael, Arabinë Saudite, Emiratet e Bashkuara Arabe, Jordani, Katar dhe Bahrein. McGurg është një nga nismëtarët e aleancës amerikane me kurdët e Sirisë Veriore – prandaj është persona non grata në Ankara – dhe nga ata që promovuan Marrëveshjen e Abrahamit, por edhe marrëveshjen për përcaktimin e zonave detare midis Izraelit dhe Libani. I dërguari i SHBA-së synon të sigurojë parandalimin e viktimave të rënda civile, në mënyrë që ai të mund të mbajë të gjalla marrëdhëniet e Izraelit me botën arabe, duke siguruar një rritje të ndihmave humanitare për Gazën. Misioni i tij i posaçëm është kryesisht në Katar për të ndërprerë fondet për Hamasin dhe për t’i bërë presion organizatës që të lirojë pengjet, gjë që shihet si kyç për çdo hap të de-përshkallëzimit.
Megjithatë, ditët e ardhshme konsiderohen si një moment ideal për një lëvizje për çështjen e pengjeve me përfundimin e operacionit për kontrollin e Gazës Veriore, që do të çojë në një periudhë të shkurtër pushimi dhe rigrupim të Forcave izraelite. Lirimi i një numri të mjaftueshëm pengjesh në këmbim të këtij “armëpushimi” të shkurtër dhe lirimi i një numri të vogël palestinezësh të mbajtur në burgjet izraelite është diçka që Izraeli vështirë se mund ta refuzonte dhe ndoshta do të ishte hapi i parë në de-përshkallëzimin.
